Wiele jeszcze musimy poznać…
Analiza kolejnych przypadków AN, pochodzących z tych samych grup etnicznych (grupa replikacyjna) wskazuje, że wytypowane warianty mogą rzeczywiście zwiększać ryzyko zachorowania na jadłowstręt psychiczny. I choć dotąd przebadano już klika tysięcy pacjentów, do upewnienia się, że jest tak w istocie, konieczne są badania kolejnych grup chorych.
– Leczenie jadłowstrętu psychicznego jest obecnie trudne i mało skuteczne, a rozumienie biologicznego podłoża tego zaburzenia pozostaje niezadowalające. Potwierdzenie udziału powyższych genów w zwiększeniu ryzyka zachorowania na AN mogłoby umożliwić wczesne wykrywanie osób zagrożonych wystąpieniem choroby, a także poszukiwanie nowych metod terapeutycznych, które będą ukierunkowane na proces chorobowy zachodzący w mózgu – mówi prof. Rybakowski. – Powinniśmy oczywiście pamiętać, że droga prowadząca do takiego postępu może być długa i trudna, jednakże badania genetyczne są prawdopodobnie najlepszym środkiem do jego osiągnięcia.
Praca „A genome-wide association study of anorexia nervosa”, która jest efektem współpracy międzynarodowej ponad 200 badaczy z wiodących ośrodków zajmujących się zaburzeniami jedzenia z 14 krajów, ukazała się w czasopiśmie Molecular Psychiatry, w lutym 2014 roku.
Badanie GWAS przeprowadzono w ramach projektów badawczych Genetic Consortium for AN (GCAN) oraz Wellcome Trust Case Control Consortium 3 (WTCCC3).
Źródło: Centrum Prasowe SWPS
