#instabook – książki, które polecają blogerki na INSTAGRAMIE

Najświeższe propozycje prosto od miłośniczek książek. Te inspirację zaczerpnęłyśmy prosto z Instagramowych profili czytelniczek. Przy okazji zobaczcie te piękne zdjęcia! 

 

„To nie jest kraj dla ludzi o delikatnej skórze. Zwłaszcza prowincja. (…) Jeśli ktoś ma skłonności do depresji, nie lubi ciemności i deszczu, to dajemy takiemu komuś najwyżej rok. (…) Islandia zweryfikuje wszystko, co ze sobą przywiozłeś: nadzieje, obawy, zapas gotówki, nawet miłość. Jeśli będziesz się wahać, ten kraj nie da ci szans.” W tych zdaniach według mnie tkwi prawda o Islandii. To kraj surowy i wymagający. Nie ma miejsca na słabość, czy zwątpienie. Albo daje się całego siebie, albo nie ma tu czego szukać. Przyznam się Wam, że podczas lektury sprawdzałam ceny biletów lotniczych i słuchałam islandzkiego zespołu Sòlstafir o którym wspominają autorzy książki. Opuszczone farmy i wzgórza smagane wiatrami, wywoływały we mnie pragnienie, żeby tam być. To chyba opisany w książce Fernweh. Marzenie o podróży do dalekiego kraju, do miejsca, w którym się nie było, coś nienazwanego, tęsknota chyba. Podczas lektury ogarniała mnie też wściekłość na ludzi – turystów, którzy przy absolutnym braku szacunku do przyrody zadeptują Islandię, niszczą jej naturalne piękno, brudzą, dewastują, śmiecą i wybrzydzają. „Islandczycy mierzą się z defektami ludzkiej natury oraz trywialną bezmyślnoscią, niedoinformowaniem i ignorancją przybyszy.” Było mi wstyd, że tacy jesteśmy. Autorzy książki przemierzają Islandię nie jak typowi turyści. Szukają opuszczonych miejsc, rozmawiają z ludźmi, pokazują nam Islandię nieznaną. Tak poznajemy Djúpavík, wieś, w której znajdowała się jedna z największych na świecie przetwórni ryb, teraz miejsce niemal opuszczone. Czytamy o archipelagu Vestmannaeyjar i wybuchu wulkanu, który zmusił mieszkańców do opuszczenia domów i o Heimaey, która swoją wielkością 13 kilometrów kwadratowych przyprawia o klaustrofobię – „Coś wyprowadza cię z równowagi i zamiast wykrzyczeć to całemu światu, uciekasz na drugi koniec wyspy. Niestety, jest on tak blisko, że widzisz okna własnego domu”. Przyznam, że jestem ciepłolubna i łaknę słońca, więc pewnie nie odwiedzę Islandii, ale książkę przeczytałam z ogromną przyjemnością. Pod kocykiem i z ciepłym kubkiem w dłoni ? #icestory #ksiazka #książka #czytam

Post udostępniony przez czytamprzykawie (@czytamprzykawie) 7 Maj, 2017 o 9:53 PDT