Zdjęcie: pexels.com
Pękające naczynka na nogach mogą być widoczne zarówno na udach, podudziach, jak i w okolicy kostek. Nie należy postrzegać ich tylko jako defekt kosmetyczny, nierzadko są objawem chorób naczyniowych i narządowych. Jeżeli zmiany są niewielkie, można zastosować leczenie miejscowe w postaci kremów, maści oraz kosmetyków maskujących rozszerzone naczynka. W przypadku zmian rozległych, warto skorzystać z porady lekarza angiologa lub chirurga naczyniowego.
Pajączki na nogach – dlaczego się pojawiają?
Pękające naczynka są nazywane potocznie pajączkami. Te, zlokalizowane w obrębie kończyn dolnych, znane są pod pojęciem wenektezji lub teleangiektezji. Zmiany widoczne są tuż pod skórą pod postacią czerwonej lub fioletowej sieci trwale poszerzonych cienkich splotów naczyń żylnych.
Pajączki na nogach lokalizują się najczęściej na udach i podudziach, rzadziej pod kolanami i w okolicach kostek. Część osób dziedziczy zwiększoną skłonność do osłabienia ścian żył, dlatego jedną z częstszych powstawania opisywanych zmian są skłonności genetyczne.
Warto mieć na uwadze, że pajączki bywają jednym z pierwszych objawów żylaków, wówczas najczęściej pacjenci zgłaszają takie symptomy, jak bolesne skurcze łydek czy tworząca się pod koniec dnia opuchlizna nóg. Zmiany na skórze o typie pajączków mogą być także następstwem chorób narządowych, są charakterystyczne np. w przewlekłych schorzeniach wątroby. Opisywany problem dotyczy także często kobiet w ciąży.
Najczęstszą przyczyną zmian chorobowych w żyłach jest niewydolność zastawek zapobiegających cofaniu się krwi w naczyniach. Krew zalega w żyłach, doprowadzając do stałego poszerzania się ich objętości. U podstaw powstawania wenektezji leżą także zaburzenia mechanizmu regulującego kurczliwość drobnych naczyń krwionośnych, zwiększona ich kruchość i zaburzona elastyczność.
Najczęściej wraz z wiekiem zmiany postępują. Nasilają się u osób prowadzących siedzący tryb życia, otyłych, wykonujących zawód wymagający przyjmowania przez długi czas pozycji stojącej. Naczynka na nogach częściej zaobserwujemy u pacjentów z dodatkowymi chorobami układu krążenia i cukrzycą.
Pajączki na nogach – jak leczyć miejscowo?
Gdy rozwojowi zmian o typie pajączków naczyniowych towarzyszą ból, drętwienie, uczucie ciężkości oraz opuchlizna, należy skorzystać z porady angiologa. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, można rozpocząć leczenie przy pomocy preparatów dostępnych w aptece bez recepty, formuła części z nich oparta jest o wyciągi roślinne np. https://www.doz.pl/apteka/k4588-Pielegnacja_nog. Warto zwrócić uwagę, że część preparatów kosmetycznych może jedynie maskować pajączki na nogach, nie działa wzmacniająco na ściany naczyń krwionośnych.
Najczęściej stosowanym składnikiem w problemach z naczynkami jest wyciąg z kasztanowca – preparaty go zawierające dostępne są bez recepty w postaci kremu lub żelu. Składniki aktywne – eskulina i escyna przyczyniają się do uszczelniania ścian naczyń i zmniejszają ich kruchość. Ponadto kasztanowiec wykazuje działanie ściągające, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Kolejnym składnikiem pochodzenia naturalnego jest ruszczyk. Wyciągi z tej rośliny łagodzą objawy choroby żylnej i wspomagają miejscowe leczenie pajączków naczyniowych.
Miejscowo, w postaci żelu, kremu lub maści, stosuje się także leki zawierające heparynę, która poprawia mikrokrążenie i działa przeciwobrzękowo. Wykazuje również miejscowe działanie przeciwzapalne i ogranicza ryzyko powstawania zakrzepów.
Do leczenia miejscowego możemy zaliczyć też leczenie uciskowe, czyli stosowanie specjalnych pończoch. Kompresjoterapia jest skuteczną formą leczenia wspomagającego chorób żylnych już od pojawienia się pierwszych ich objawów. Metoda ta zapobiega powstawaniu teleangiektezji i żylaków nóg.
Jakie leki stosować?
W leczeniu teleangiektezji i pierwszych objawów przewlekłej niewydolności żylnej, określanej popularnie jako żylaki nóg, stosuje się też preparaty doustne. Pacjenci bardzo chętnie sięgają po tak zwane leki flebotropowe – jest to grupa preparatów, która wykazuje działanie ochronne na żyły. Najczęściej wybieranym jest dostępna bez recepty diosmina, która łagodzi uczucie ciężkości nóg i redukuje drętwienie. Regularne stosowane diosminy zmniejsza opuchliznę i ból łydek.
W ostatnim czasie dużą popularnością cieszą się też leki, których substancją czynną jest dobesylan wapnia. Opisywana substancja czynna poprawia stan napięcia ścian naczyń żylnych, usprawnia poprawia mikrokrążenie, przeciwdziała także zastojom żylnym. Preparaty z dobesylanem wapnia również dostępne są bez recepty.
Jak zapobiegać powstawaniu pajączków na nogach?
Istnieje szereg czynników, które nasilają rozwój opisywanych objawów pajączków, ich eliminacja zmniejszy ryzyko rozwoju zmian naczyniowych. Należy bezwzględnie wykluczać wszystkie nawyki i zachowania, które nasilają skłonność do poszerzania się i pękania naczyń krwionośnych. Jednym z podstawowych zaleceń jest unikanie długotrwałego siedzenia, zwłaszcza w pozycji „noga na nogę”, a także długotrwałego przyjmowania pozycji stojącej. Opisane warunki sprzyjają przepełnieniu naczyń żylnych krwią, dodatkowo obciążają nadmiernie zastawki żylne.
Osoby, które z przyczyn zawodowych nie są w stanie zrezygnować z długotrwałego przyjmowania opisanych wyżej pozycji powinny dokonywać tak zwanej elewacji kończyny w przerwach w pracy lub po jej zakończeniu. Zakłada ona przyjęcie pozycji leżącej lub półleżącej i unoszenie nóg powyżej poziomu serca przez co najmniej kilkanaście minut. Dodatkowo w czasie nocnego wypoczynku można pod nogi podłożyć poduszkę lub wałek. Należy zrezygnować z noszenia obcisłej odzieży, zwłaszcza skarpetek wykończonych mocnym ściągaczem i legginsów, które mogą uciskać na naczynia krwionośne i utrudniają przepływ krwi. Ryzyko rozwoju zmian naczyniowych o typie poszerzonych naczynek zwiększa się także u osób otyłych. Tu przyczyną jest nie tylko sama masa ciała, ale często towarzyszące jej hipercholesterolemia i hipertrójglicerydemia. Osoby otyłe rzadziej się ruszają i rzadziej uprawiają sport.
W przypadku pojawienia się pajączków na nogach, przeciwskazane jest korzystanie z długich, gorących kąpieli oraz z sauny. Ekspozycja na ciepło prowadzi bowiem do rozszerzania się naczyń żylnych.
Wyniki badań wskazują także na fakt, że palenie tytoniu jest istotnie związane z niewydolnością żylną kończyn dolnych. Palenie jest głównym czynnikiem powodującym stres oksydacyjny, niedotlenienie spowodowane wiązaniem tlenku węgla i tlenku azotu do hemoglobiny oraz uszkodzenie śródbłonka.
Artykuł sponsorowany